کد مطلب:99064 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:388
1- (ما آتاكم الرسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا).[1]. این آیه مباركه گرچه در سیاق آیات فی ء قرار گرفته ولی مفسران تصریح كرده اند كه باید از سیاق صرف نظر نمود و آن را به تمام امر و نهی های پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تعمیم داد[2]، در این صورت معنی آیه چنین می شود:«هر چه را پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بدان امر كرد انجام دهید و آنچه را از آن نهی كرد رها سازید و ترك كنید ». 2- (و انزلنا الیك الذكر لتبین للناس ما نزل الیهم).[3]. چون وظیفه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تبیین قرآن است، باید بیان ایشان معتبر و حجت باشد وگرنه اثر و فایده ای بر این تبیین مترتب نخواهد شد. 3- (لقد كان لكم فی رسول الله اسوه حسنه).[4]. چنانكه علامه طباطبائی فرموده: تاسی به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در سخن و گفتار، یكی از [صفحه 18] آثار رسالت رسول و ایمان به وی می باشد و این آیه بر این معنی دلالت دارد.[5]. 4- (و ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی).[6]. در تفسیر آیه گفته شده: آنچه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به عنوان قرآن، یا درباره ی قرآن، یا در باب دعوت و هدایت مردم به سوی خدا، بر زبان آورد وحی الهی است. و باید از آن تبعیت نمود.[7]. آنچه بیشتر مورد گفتگو و نزاع است حجیت سنت امامان علیهم السلام است كه شیعه به آن معتقد است ولی سایر مذاهب اسلامی بدان ملتزم نیستند، این موضوع به دور از برخی اختلافات تاریخی در میان مسلمین، امری حائز اهمیت و دارای اثر و ثمر است، زیرا اگر ثابت شود كه سنت این پیشوایان براساس قرآن و سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم حجت است، گنجینه ای عظیم به منابع دین شناسی مذاهب اسلامی افزوده خواهد شد. در اینجا به صورتی بسیار فشرده به این مسئله می پردازیم و شواهدی از قرآن و سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ارئه می نمائیم:
اعتبار سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نزد مسلمانان امری مسلم و پذیرفته شده است، كسی در آن شك و تردید ندارد. مدرك مسلمین در این باب آیات قرآنی است، كه به چند مورد اشاره می كنیم:
صفحه 18.